آیا فردا هنگام تحویل سال 1400، وارد قرن پانزدهم هجری شمسی می شویم یا باید یک سال دیگر صبر کنیم؟
به گزارش وبلاگ خانی، حتی در این ساعات آخر سال 1399 باز هم بحث بر سر این است که فردا، قرن 15 هجری شمسی آغاز می گردد یا خیر.
بعضی می گویند که باید یک سال دیگر صبر کنیم تا قرن 15 شروع گردد.
حتی مرکز تقویم مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ابراز نظر نموده که معنای قرن یا سده، یکصد سال است. هر تقویم یک مبدأ دارد و در عرف اولین سال هر تقویم سال یک محسوب می گردد. روز اول نخستین قرن هجری خورشیدی، آدینه 1 فروردین 1 و روز سرانجام آن، سه شنبه 29 اسفند 100، است.
خب نکته اصلی در این نامه این است که عرف و نه ریاضی، باید مبنای پاسخ به این سوال قرار بگیرد.
استدلال شخصی من ساده تر از اینهاست:
کلا تقویم یک چیز قراردادی است. بله! شما می توانید بگویید که سال صفر نداشته باشیم و اگر این گزاره مورد توافق قرار بگیرد، در این صورت مسلما شروع قرن پانزدهم، از لحظه تحویل سال 1401 خواهد بود.
اما از سوی دیگر از شما می خواهم به این سؤال ساده هم پاسخ بدهید:
فرض کنید که شخصی در روز یک هجرت به جهان آمده باشد. بعد پرسش گردد که ایشان در چه قرنی زاده شده است.
آیا ما باید بگوییم که در عدم به جهان آمده؟! یا اینکه به صورت منطقی پاسخ بدهیم در نخستین قرن هجری به جهان آمده.
به عبارتی از نقطه نظر ریاضی چرا سال صفر نداشته باشیم؟ چه مسئله ای برای وجود سال صفر وجود دارد؟
یعنی اختلاف نظر بر سر پذیرش سال صفر باعث همه این بحث های بی فایده شده. تاریخ نگاران و تقویم نویسان به هر دلیل چیزی به نام سال صفر را به رسمیت نمی شناسند. حالا اینکه آنها چطور به حادثه های روز نخست تا 365 بعد از مبنای تویم، اشاره می نمایند، من نمی دانم.
موضوع هم فقط مختص ما نیست و در اینترنت اگر جستجو کنید می بینید که بر سر اینکه شروع قرن 21 میلادی از ژانویه سال 2000 بوده یا 2001 اختلاف نظر وجود دارد. اما در نهایت بیشتر منابع در نظر گرفته اند که از ژانویه سال 2001 قرن 21 شروع شده.
البته زمانی که سال 1999 تمام شد و آن قضیه کامپیوتری Y2K رخ داد، یادم می آید که به کرات به شروع قرن 21 هم در رسانه های مختلف اشاره می شد. ولی بگذریم.
امیر کیان پور، پژوهشگر فلسفه در مطلبی با عنوان قرن ناتمام چهاردهم، اینچنین شرح داده:
چرا منتظر سرانجام قرن هستیم؟
زیرا سرانجام قرن نقطه عطفی نمادین برای پشت سرگذاشتن انبوه مصیبت ها و امکانی برای امیدواری است.
اما مرکز تقویم موسسه ژئوفیزیک ایران با یک اطلاعیه این امیدها را نقش بر آب کرد:
معنای قرن یا سده، یکصد سال است. هر تقویم یک مبدأ دارد و در عرف اولین سال هر تقویم سال یک محسوب می گردد.
اما آیا ناچاریم این حکم را بپذیریم؟
خیر. دو استدلال وجود دارد که در صحت این حکم تشکیک میکند.
استدلال اول الاهیاتی- ماتریالیستی است:
تاریخ از نیستی یعنی از صفر شروع می گردد و نه از یک.
کنش تاسیس تاریخ - در خصوص تقویم ما هجرت پیامبر اسلام - در شرایط شروعین صفر رخ میدهد. بنابراین قرن را باید از نقطه صفر آن شمرد و نه یک.
به این تعبیر توجیه کافی برای جشن دریافت شروع قرن جدید در ابتدای سال 1400 وجود دارد.
استدلال دوم سیاسی است:
قرن نه از صفر و نه از یک تقویم بلکه از یک رخداد شروع میگردد و به یک رخداد ختم.
قرن چهاردهم برای ما ایرانی ها از سال 1285 با امضای فرمان مشروطه شروع می گردد؛ تصمیم گیری در خصوص نقطه نمادین سرانجام آن اما چندان ساده نیست.
در نهایت شما هستید که معین می کنید دوران نو برایتان از چه زمانی شروع می گردد.
منبع: یک پزشک