امکان تعویق سن بازنشستگی معلمان تا 65 سالگی یک سیاست مثبت است - وبلاگ خانی

به گزارش وبلاگ خانی، تهران (پانا) - یک کارشناس حوزه آموزش و پرورش بند د تبصره 9 ماده واحده لایحه بودجه سال 1401 را یک سیاست موقتی مناسب دانست و گفت این بند یک سیاست موقتی مثبت است تا بتوانند از آثار مخرب بازنشستگی جلوگیری نمایند.

محمد حسنی در گفت و گو با پانا در مورد بند د تبصره 9 ماده واحده لایحه بودجه سال 1401 و امکان تعویق سن بازنشستگی معلمان تا 65 سالگی، اظهار کرد: طبق قانون معلمانی که دارای مدرک کارشناسی و کمتر باشند، به 30 سال که می رسیدند، بازنشسته می شدند و افرادی که مدرک آن ها فوق لیسانس باشد هم می توانند تا وقتی 35 ساله شدند، فعالیت نمایند. به نظر می رسد در شرایط امروز که کمبود نیرو داریم و فقط دانشگاه فرهنگیان و دانشگاه رجایی راستا تربیت معلم برای آموزش و پرورش است، با این بند از سونامی بازنشستگی در سال های آینده جلوگیری می گردد.

وی اضافه نمود: در طول مدت 5 سال گذشته، قریب به 200 هزار معلم بازنشسته شدند. مگر دانشگاه شهید رجایی و دانشگاه فرهنگیان در طول 5 سال چند نیرو می توانند تدریس نمایند که این رقم جبران گردد؟

این کارشناس حوزه آموزش و پرورش بیان نمود: به نظر من بند د تبصره 9 ماده واحده لایحه بودجه سال 1401، یک سیاست موقتی مناسب است تا بتوانند از آثار مخرب سونامی بازنشستگی جلوگیری نمایند. می توان از این تصمیم استفاده کرد تا استان ها و مدیریت آموزش و پرورش بخش ها و منطقه ها با آرامش بهتری برای تربیت معلم برنامه ریزی نمایند و دانش آموزان ضربه نخورند.

وی ضمن اشاره به بودجه 1400، گفت: سال گذشته بودجه کیفیت بخشی محدود در نظر گرفته شد اما بودجه یاری به مدارس غیرانتفاعی چندین درصد افزایش پیدا کرد؛ آموزش و پرورش یک تشکیلات حاکمیتی حساس و مشخص نماینده است اما در تصمیم گیری ها و بودجه بندی و تخصیص بودجه در اولویت 5 یا 6 قرار می گیرد. این مسأله باعث شده که به مرور کیفیت مدارس دولتی در کشور کاهش پیدا کند.

حسنی با بیان اینکه امروز مدارس دولتی در یک بحران اقتصادی به سر می برند، اضافه نمود: افزایش حقوق فرهنگیان در اولویت نیست و شاهد هستیم که چه فشارهایی به فرهنگیان وارد می گردد. فرهنگیان هنوز هم پیروز نشده اند که سیاستمداران را به این مسأله مجاب نمایند که فرهنگ و تعلیم و تربیت نوجوانان بسیار مهم است و باید به آن توجه کرد. منظور این نیست که لزوماً حقوق افزایش پیدا کند، بلکه راه های دیگری هم برای افزایش رفاه فرهنگیان وجود دارد تا با انگیزه و توانایی بیشتر سر کلاس درس حاضر شوند. آموزش و پرورش باید به کیفیت بخشی فکر کند.

خصوصی سازی بیش از حد، گریبان آموزش و پرورش را گرفته است

این کارشناس حوزه آموزش و پرورش اظهار کرد: جریان خصوصی سازی آموزش و پرورش که متأثر از کوچک سازی دولت است، بیشتر گریبان گیر آموزش و پرورش شد که حاکمیتی و حساس و مهم است.

وی یادآور شد: اولین نهادی که خصوصی سازی در آن آغاز شد، آموزش و پرورش بود که مدارس غیرانتفاعی تاسیس شد. این موضوع موجب شده است که آموزش و پرورش از بودجه های دولتی کمتر برخوردار گردد. شرایط ما به گونه ای رقم خورده است که کیفیت آموزش و پرورش مخصوصاً مدارس دولتی به شدت کاهش پیدا نموده است.

حسنی افزود: سطح کیفیت در مدارس دولتی به قدری پایین آمده است که توان رقابت با مدارس غیرانتفاعی و مدارس خاص را ندارند.

وی با بیان اینکه متأسفانه شکاف آموزشی از بُعد کیفی به شدت افزایش پیدا نموده است، گفت: با آزمون های تیمز و پرلز، ما به این نتیجه رسیدیم که بعضی از مدارسی که در نمونه تیمز و پرلز بودند، میانگین نمراتشان از میانگین ملی پایین تر است اما ما مدرسه ای در ایران داریم که تمام دانش آموزان آن مدرسه، نمره ای بالاتر از میانگین ملی کسب نموده اند.