آشکار شدن راز بزرگ مومیایی های مصر با یک کشف تازه - وبلاگ خانی

به گزارش وبلاگ خانی، گجت نیوز نوشت: باستان شناسان در یک محوطه آرامگاهی وسیع در سقاره مصر، پیروز به کشف یک کارگاه مومیایی سازی باستانی شدند.

کارگاهی که در سقاره کشف شد، سرنخ های نوی از فرایند مومیایی کردن در مصر باستان را به محققان نشان می دهد. این کشف نو بعلاوه مواد مختلفی که مصریان باستان برای مومیایی کردن اجساد استفاده می کردند و نحوه استفاده از آنها را به نمایش گذاشته است.

از این اکتشاف نو که با همکاری باستان شناسان آلمانی و مصری انجام شده است، می توان نتیجه گرفت کارکنان این کارگاه مومیایی سازی از روش های مختلف همراه با هزینه های متفاوتی برای مومیایی کردن مردگان استفاده می کردند.

راز مومیایی کردن اجساد در مصر باستان

این اولین بار نیست که محققان پیروز به کشف دالانی مخفی مخصوص مومیایی کردن مردگان شده اند. در سال 2016 نیز یک تیم بین المللی از باستان شناسان، یک کارگاه مومیایی سازی زیرزمینی را در نزدیکی هرم اوناس (Pyramid of Unas) در جنوب قاهره کشف کردند.

مجموعه اتاق های این کارگاه دارای حدود 100 ظرف سرامیکی (محل نگهداری مواد مختلف) بود که قدمت آنها به بیست وششمین سلسله مصر (664 تا 525 قبل از میلاد) مربوط می شد.

باوجود اینکه ظروف کشف شده در این کارگاه کتیبه هایی به همراه داشتند که ترکیبات سازنده مواد درون آنها را معین می کرد، اما ترکیبات و دستور ساخت مواد مومیایی سازی همچنان یک راز باقی ماند. تا اینکه با کشف این کارگاه مومیایی سازی نو، محققان با تجزیه و تحلیل شیمیایی رزین های پوشش دهنده ظروف (ماده ای بسیار چسبناک)، یک قدم به شناسایی مواد استفاده شده برای مومیایی سازی اجساد نزدیک شدند.

محققان پس از بررسی دقیق تر دریافتند بعضی از ظروف با دستورالعمل های مومیایی کردن برچسب گذاری شده اند، درحالی که بعضی دیگر شامل نام مواد مختلف موجود در مواد مومیایی کننده هستند.

ترکیبات سازنده مواد مومیایی کننده

با تجزیه و تحلیل بقایای پوشش ظروف کارگاه مومیایی سازی، محققان مواد موجود در 31 ظرف را شناسایی کردند:

رزین از درخت elemi (بومی فیلیپین)

رزین از Pistacia (یک ماده چسبناک از گیاهان گلدار که متعلق به خانواده بادام هندی است و در بخش هایی از آفریقا و اوراسیا رشد می نماید)

موم زنبور عسل سوزان بک (Susanne Beck)

اطلاعات به دست آمده از تحقیقات نشان می دهد کارکنان این کارگاه افرادی بسیار دقیق بودند، به طوری که از یک اتاق برای تمیز کردن اجساد و از اتاقی دیگر برای نگهداری و مومیایی سازی استفاده می کردند.

دپارتمان مصرشناسی دانشگاه توبینگن در آلمان طی یک کنفرانس خبری گفت: هنگامی که محققان ترکیبات مختلف شناسایی شده را با کتیبه های روی برچسب ها مقایسه کردند، دریافتند هیچ یک از ظروف بررسی شده یک ماده واحد را نشان نمی دهند، بلکه ترکیبی از چندین ماده هستند.

فیلیپ استاکهامر، استاد گروه باستان شناسی در دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ، در این کنفرانس گفت: اغلب ظروف بررسی شده طی سال های گذشته بسیار آسیب دیده اند، اما یک مورد از آنها شرایط بهتری نسبت به سایر ظروف دارد. بنابراین می توان گفت اگر بتوانیم ترکیب شیمیایی دقیق ماده موجود در این ظرف را شناسایی کنیم، احتمالا به راز ساخت ماده مومیایی کننده دست خواهیم یافت.

با این حال، تمام محتویات کشف شده در این کارگاه مومیایی سازی برای مومیایی کردن مردگان استفاده نشده است. بعضی از آن ها احتمالا برای حذف بوهای نامطبوع استفاده شده و با کاهش رطوبت روی پوست، بدن را برای مومیایی کردن آماده می کردند.

دانش شیمیایی مومیایی کنندگان شگفت انگیز است؛ زیرا می دانستند پوست مرطوب بلافاصله به وسیله میکروب ها در معرض خطر قرار می گیرد. آنها می دانستند چه موادی ضد قارچ هستند و می توان از آنها برای جلوگیری از توسعه باکتری ها روی پوست استفاده کرد.

شگفت انگیزترین چیز این بود که مومیایی کنندگان از شبکه های تجاری پیچیده ای برای برای تهیه موادی که بومی آن منطقه نبودند، استفاده می کردند. این نشان می دهد که صنعت مومیایی کردن در دوران باستان یک تجارت فعال بوده است. آنچه که ما می توانیم از این کارگاه مومیایی سازی هیجان انگیز بیاموزیم، بسیار فراتر از دانشی است که اکنون در دست داریم.

5858