چرا دنباله های جنگ ستارگان باید پس از اسپین آف ها اکران می شدند؟ - وبلاگ خانی

به گزارش وبلاگ خانی، آیا اگر هر دو اسپین آف جنگ ستارگان قبل از آغاز سه گانه دنباله اکران می شدند، فیلم های جنگ ستارگان دیزنی به موفقیت بیشتری می رسیدند؟ فرانچایز جنگ ستارگان در حال حاضر در قلمرو بیگانگان واقع شده است. موفقیت مندلورین و آغاز موجی از هیجان با انتشار کنوبی، نشان گر این است که آثار لوکاس فیلم با موفقیت همراه بوده اند.

با این حال، چندین فیلم میانه در ادامه داستان جنگ ستارگان: ظهور اسکای واکر در گذشته منتشر شدند که نظرات مختلفی در پی داشتند. فیلم اسکادران سرکش اکنون تنها فیلم جنگ ستارگان با تاریخ اکران (نیمه) قطعی است.

فرانچایز جنگ ستارگان پس از خرید لوکاس فیلم به وسیله دیزنی در سال 2012، در دو جهت مجزا از هم جدا شد. از یک طرف، لوکاس فیلم در پی ادامه روایت اصلی اسکای واکر به وسیله سه دنباله (قسمت های 7، 8 و 9) بود. از سوی دیگر، کاتلین کندی و همکارانش قصد داشتند کهکشان گسترده جورج لوکاس را به وسیله اسپین آف هایی که از سرتاسر جدول زمانی جنگ ستارگان استخراج شده بودند، کاوش نمایند. دیزنی و لوکاس فیلم تصمیم گرفتند که هر دو خط داستانی را به طور هم زمان پیش ببرند و به همین منظور، از اسپین آف ها به عنوان حایلی بین دنباله ها استفاده کردند تا در یک جریان ثابت و متداوم و در طی پنج سال، فیلم های خود را به صورت سالانه انتشار دهند.

در سرانجام، جنگ ستارگان: نیرو برمی خیزد (2015)، سرکش (2016)، جنگ ستارگان: آخرین جدای (2017)، سولو (2018) و جنگ ستارگان: ظهور اسکای واکر (2019) اکران شدند. اما شاید اگر این فیلم ها بدین ترتیب اکران می شدند به موفقیت بیشتری می رسیدند: سرکش، سولو، جنگ ستارگان: نیرو برمی خیزد، جنگ ستارگان: آخرین جدای، ظهور اسکای واکر.

سرکش همان حس و حال نیرو برمی خیزد را به شکلی تازه تداعی می نماید

اکنون مخاطبان مشتاقانه منتظر بازگشت هیدن کریستنسن در نقش دارث ویدر هستند اما سه گانه جنگ ستارگان جورج لوکاس در اوایل دهه گذشته چندان مورد استقبال قرار نگرفت. این فیلم ها به نتیجه دلخواه خود نرسیدند. سازندگان در زمان توسعه سه گانه دنباله جنگ ستارگان قصد داشتند که همان جادوی فیلم های اصلی را تکرار نمایند. به همین علت، جنگ ستارگان: نیرو برمی خیزد جی جی آبرامز به نوعی ادای احترامی عاشقانه و غیرقابل توجیه و نه چندان قوی به گذشته است. هان سولو، چوباکا و لیا برمی گردند، باز هم شاهد نبرد شورشی ها علیه امپراتوری تحت نام های مختلف هستیم و لحن فیلم به شدت ما بین اختلافات و جلسات اعضای سنا تغییر می نماید. همه چیز سعی در تکرار آن حال و هوای قدیمی دارد.

این وسواس نوستالژیک علی رغم بازیابی آن جادوی قدیمی، تبدیل به بزرگ ترین نقص جنگ ستارگان: نیرو برمی خیزد می گردد. بسیاری از منتقدان (و بعدا خود جورج لوکاس) به این نکته اشاره کردند که ساختار کلی و پیش فرض اولین فیلم آبرامز در جنگ ستارگان، تقریبا همان امید نو را به طور کامل کپی نموده است. یک قهرمان که امیدی به ترک سیاره بیابانی و محیط ظالمانه خود ندارد… یک ایستگاه فضایی غول پیکر و جهانی که به وسیله مبارزان آزادیخواه نابود شده است… و از خودگذشتگی یک جنگجوی کهنه کار… همان عناصر تکراری.

جی جی آبرامز در اولین فیلم جنگ ستارگان پس از یک دهه، پایبندی به سنت ها را در کل دنباله دیزنی بنیان نهاد. با این حال، او می توانست همان حس و حال سه گانه اصلی جنگ ستارگان را بدون بازخوانی کلی از اولین فیلم لوک اسکای واکر در سال 1977 بازسازی کند و سرکش این توانایی را ثابت می نماید. سرکش گرت ادواردز که قبل از وقایع امید نو روایت می گردد، در ظاهری کاملا تازه از یک حماسه جنگی، تمام اصالت و روح جنگ ستارگان کلاسیک را حفظ می نماید. باز هم شاهد شخصیت های اصلی قوی، درویدهای طناز و نبردهای بزرگ هستیم اما این فیلم تجربه ای کاملا نو برای هواداران وفادار جنگ ستارگان ایجاد می نماید. اگر این اسپین آف پیش عایدی به جای جنگ ستارگان: نیرو برمی خیزد در سال 2015 منتشر می شد، لوکاس فیلم در ماموریت خود برای به یاد آوردن خاطرات خوش سه گانه اصلی به موفقیت می رسید اما این استودیو صرفا مجموعه ای را ایجاد کرد که به آثار قبلی ادای احترام می نمایند.

اسپین آف های جنگ ستارگان تحت تاثیر دنباله ها نهاده شدند

بر کسی پوشیده نیست که سرکش در اواخر فراوری مجدد خود مراحل گسترده ای را پشت سر گذاشت و تونی گیلروی تمام قسمت های فیلم را بازسازی کرد. گستره کامل تغییرات سرکش و دلایل دیزنی برای اجرای آن ها هم چنان مورد بحث است و افراد مختلف اظهارات متناقضی از خود بیان می نمایند. با این حال، مطمئن هستیم که فیلم برداری مجدد سرکش بسیار بیشتر از اصلاحات معمولی که بیشتر فیلم های پرفروش تجربه می نمایند، به طول انجامید. به نظر می رسد علت اصلی تغییرات سرکش، سردرگمی روایی ناشی از تعداد بیش از حد صاحب نظران در فرآیند فراوری باشد اما طبق گزارشی در اواسط سال 2016، مدیران دیزنی دوست داشتند که اسپین آف گرت ادواردز مشابه جنگ ستارگان: نیرو برمی خیزد باشد که در آن موقع به موفقیت بزرگی دست یافته بود. فقط مدیران دیزنی می توانند صحت کامل این گزارش ها را تایید نمایند اما قطعا موفقیت جنگ ستارگان: نیرو برمی خیزد بر روی سرکش تاثیرگذار بود.

سرکش در نهایت علی رغم فرآیند سخت فراوریش به موفقیت رسید و دیزنی با راه اندازی حمام خون در پرده نهایی فیلم همان لحن تیره و تار همیشگی را ادامه داد. پس از این فیلم، سولو اکران شد. معضلات فیلم سرکش در مقایسه با مسائل پشت صحنه اسپین آف سولو، به مانند قدم زدن در پارک و بسیار کم تر بود. عوامل زیادی باعث شد تا لوکاس فیلم، ران هاوارد را به جای فیل لرد و کریستوفر میلر استخدام کند و عناصر کاربردی و خلاقانه هم در این مسئله نقش داشتند. با این حال، طبق گزارشات، لرد و میلر از روایتی متفاوت تر از الگوی جنگ ستارگان حمایت می کردند اما کارفرمایان چیزی مطابق با سبک رایج و مشابه نیرو برمی خیزد می خواستند.

سولو هم پس از انتشار تحت تاثیر سه گانه دنباله جنگ ستارگان نهاده شد. متاسفانه فیلم اختصاصی هان سولو در میانه داستان جنگ ستارگان: آخرین جدای روایت می گردد و ارائه آن در چنین خط داستانی آشفته ای به احتمال زیاد بر درک مخاطبان از اسپین آف تاثیر گذاشت. اگر سرکش و سولو زودتر از سه گانه دنباله جنگ ستارگان اکران می شدند، هر دو می توانستند بدون تاثیرپذیری از جنگ ستارگان: نیرو برمی خیزد توسعه پیدا نمایند و به شکلی بی طرفانه و فارغ از موفقیت ها و شکست های دیزنی، برای مخاطبان به نمایش درآیند.

اکران زودتر اسپین آف ها این امکان را برای دیزنی فراهم می کرد تا برای سه گانه دنباله جنگ ستارگان برنامه ریزی کند

فقدان انسجام کامل، انتقاد اساسی و اصلی نسبت به سه گانه دنباله جنگ ستارگان دیزنی است. جنگ ستارگان: نیرو برمی خیزد مجموعه کاملی از سوالات جالب را مطرح نمود. اسنوک به عنوان رهبر از کجا آمد؟ پدر و مادر ری چه کسانی هستند؟ چرا لوک اسکای واکر ناپدید شد؟ جی جی آبرامز هم چنین چندین شخصیت مجذوب کننده، از ری به عنوان یک پاداوان جدای و با استعداد تا فین به عنوان یک استورم تروپ سابق را معرفی کرد. جنگ ستارگان: آخرین جدای و جنگ ستارگان: ظهور اسکای واکر سپس به این سوالات پاسخ دادند. این فیلم ها شخصیت ها و خطوط داستانی را تغییر دادند و آشکارا در تضاد با آثار قبلی بودند. سه گانه دنباله جنگ ستارگان می توانست شامل یک طرح سه فیلمی واضح باشد و تمام خطوط داستانی را از قبل پوشش دهد.

با اکران جنگ ستارگان: نیرو برمی خیزد، تنها 3 سال پس از خریداری لوکاس فیلم به وسیله دیزنی، زمان زیادی برای برنامه ریزی برای آینده باقی نماند اما انتشار اسپین آف های جنگ ستارگان در این مقطع زمانی از نظر استراتژیک هوشمندانه به نظر می رسید. سرکش و سولو داستان های مستقلی هستند که از شخصیت ها و رویدادهای موجود استفاده می نمایند و به برنامه ریزی و آینده نگری بسیار کم تری نسبت به سه گانه دنباله جنگ ستارگان احتیاج دارند. هر دو اسپین آف می توانستند به موقع و در سال های 2015 و 2016 اکران شوند و از این طریق، جی جی آبرامز دو سال دیگر برای طراحی یک سه گانه کامل فرصت داشت اما با اکران نیرو برمی خیزد در سال 2017، منظره منسجمی برای دو دنباله بعدی به وجود آمد.

بدیهی است که دیزنی بر این باور بود که راه اندازی سه گانه دنباله جنگ ستارگان در اولویت واقع شده است و از نقطه نظر بازاریابی، به راحتی می توان فهمید که چرا اپیزود هفتم مجذوب کنندهیت بیشتری نسبت به آثار مشابه دارد. با این حال، جنگ ستارگان با دنبال کردن هر دو راستا در کنار هم، اسپین آف های خود را با سه گانه دنباله ای غیرضروری تحت فشار قرار داد و سه گانه دنباله اش را با برنامه ای عجولانه منتشر کرد.

منبع: screenrant